Υπάρχω

Φωτογραφία: Χρύσα Θωμοπούλου

Επισυνάπτω την ζωή μου μαζί με το συμβόλαιο του θανάτου. Χάνω και ξανά προσπαθώ. Προσεύχομαι στον Θεό να μου δώσει δύναμη κι όταν μου δίνει, παίρνω την ευθύνη να νιώθω δυνατός. Παρατηρώ τις αδυναμίες μου και τις εκθέτω στο ρίσκο να τις προσπελάσω. Με τοποθετώ μέσα σε παρενθέσεις για να μπορεί να με κατανοήσει η κακή μου πλευρά. Κάνω αυτοκριτική και αυτοσαρκάζομαι. Εξελίσσομαι προοδευτικά κατά βούληση, ακόμα κι αν χρειαστεί να κάνω κάποια βήματα πίσω. Προσπαθώ να ορίσω την ελευθερία. Νοιάζομαι για την αδικία και παλεύω να είμαι δίκαιος. Ξεχνιέμαι σε στοχασμούς που με ξεκουράζουν για να μπορώ να διατηρήσω τα όπλα μου σε καλή κατάσταση. Αδιαφορώ για το παρελθόν και το μέλλον όσο μπορώ. Ψάχνω να μάθω ποιος θέλω να γίνω και είμαι πρόθυμος να δίνω χώρο σε πρόσκαιρα νοήματα και αλήθειες άλλων. Δεν νιώθω άβολα να αγαπηθώ. Δεν με βιάζω να αγαπήσω. Συνυπάρχω και διεκδικώ τον προσωπικό μου χρόνο για να τον διαχειριστώ όσο καλύτερα γίνεται προς το συμφέρον του συνόλου. Τέλος, υπάρχω σημαίνει πως παίζω κρυφτό και τα φυλάω μετρώντας αργά αργά μέχρι να βγω στο άπειρο και να ψάξω να βρω αυτό που ποτέ δεν χάνεται...

Την ουσία.

Σ.Μ.